کاغذی دارم ذاتش سفید ولی سیاه از خاطره ها!!!

همیشه سلام سلامتی میاره اونم از جنس خوبش.البته این روزا سلامتی شده گوهر نایاب!گوهری که از ترس یک بیماری داریم در به در دنبالش میگردیم.به هرحال سلام.از امروز به بعد تو این وبلاگ دور هم جمع میشیم و حرف میزنیم...می‌پرسین در مورد چی؟در مورد همه چیز،در مورد زندگی من زندگی تو زندگی همه‌ی ماهایی که لحظه به لحظه با تلخی‌ها و شیرینی‌های خاصی مواجه هستیم.ولی دنبال یه خط درست میریم تا به نتیجه برسیم.از امروز به بعد من مینویسم و شما نظر میدید یا برعکس.باهم دیگه بو میکنیم زندگی رو نفس میکشیم لحظه‌های تلخ و شیرین همدیگرو...کاش کاش کاش باران ببارد تا خیس کند خیالم را در این شلوغی پُر از هیچ....